“Silver economy” czy “silver wave” to już właściwie powszechne określenia stosowane przy planowaniu przestrzennym i projektowaniu obiektów mieszkalnych, które odnoszą się do zapewnienia miejsc i przestrzeni na aktywność osób w wieku senioralnym oraz dostsowanie przestrzeni do potrzeb tych osób. Dodatkowo w społeczeństwie widać wyraźne przesunięcie granicy wieku, w którym aktywność fizyczna czy sportowa jest naturalną. Równolegle społeczności rozwinięte dostrzegają niezwykłość potencału intelektualnego i doświadczeń osób wchodzących w wiek emerytalny i starają się organizować działania społeczne tak, aby zapewnić transfer doświadczeń z jednoczesnym zaangażowaniem osób w wieku emerytalnym. Jak powyżesze zagadanienia wkomponować w procesy zarówno edukacji architektonicznej jak i planowania transefru wiedzy i doświadczeń między pokoleniami przede wszystkim w procesie kształcenia inżywnierów?